Gelmen gerek pusuya düşürüldü kuşlarımuzat ellerini teslimiyetim yanlızca sanaruhumda savrulan kanadı kırık kuşlara bakköşeye sıkışmış ölümü bekliyorlar bu çok zor durgun bir uçuşla ilişmek istiyorum...

Kararmış solgun bı okadar da yanlız çehrene sığınırım huzur dolu uykulara dalarım yaşlı gözlerinin altında gözlerin ki sonsuz göğün imgesi dikine yorulup enine üzüldüğün...

Yürürsün bozkırdan karlı dağlara bilirim bilirsin değiştiremeyiz oranın da bi farkı yoktur ama gidersin hal bu ya seni de çok üzdüler belli etmezsin abin...

Bir ağaç yeter bana tek bir ağaç olsun o olsun birtek havuzlu evlerinizi istemem sizin olsun buzlu viskilerinizi, lüks arabalarınızı, paranızı pulunuzu istemem diyorum...

Kanayan bileklerimdeki yanlızlık la beraber hayata adapte olmaya çalışıyorum seninleyken ben hiç yanlız değildim sanki herkez arkadaşım mış gibiydi en azından herkeze gülümseyebiliyordum mesela...

Engeli kaldırdı ve bana hep öyle kalacağından bahsetti ama şartları vardı bilirsiniz şartlar şartlar çıkmaza girdiğinizi hissettirmekten başka neye yarardı ki Olsun demek geliyor içimden...

Kesik kesik gülüşleri yoksa kötü çocuğu bağlamış mıydı kendineSabahın yedi'sinde ben geliyorum hadi kalk sende diyen ve ardında kesik kesik gülüşleriBir ülkenin acılarına karşı...

Kırılan sessiz liğimi alıp gidiyorum bugün Boynumdan gövdemden ve bütün uzuvlarımdan kırılan Koca bir nefes boğazımdan ayak tırnaklarıma Gölgelerimin  adım adım takip ettiği  ıssız yolun  verdiği acıyı...

Sahi ya tren rayları ne zaman baksam tutsam avuçlarını kanarda kanar ıssızlığımı simgeleyen düşünceler Yozgat'ın modern bir delikanlısı  umut ettigin kadar özgürsünüz umut ettiginiz kadar seversiniz ateşinde boğulması...

Yüreğimde hissettiğim o  derin karanlık Ellerin ellerin neredeydi Uzaklaşıyor du dünyam benden Hergün bı önceki günü tekrarlayan bu derin karanlık Düşüncelerimi hırpalıyordu adeta Çünkü ben istedim bu karanlığı Bilemezdim seni...