Bazen insan birini sevmek istiyor. Öyle istiyorum. Ya da hepimiz birini sevmeyi istiyoruz. Anne-baba, kardeş gibi değil o sevgi. Sadece birbirinize verebileceğiniz türden, farklı bir ilgi ve duygu bütünlüğü var o sevgide.
Farklı birine zamanını ayırmak, onu düşünmek, onun sevdiği şeyleri yapmaya, onun sevdiği tarzda giyinmeye çalışmak, onun yaşamına uyarken, kendi yaşamına da onu katmak gibi isteklerim var benim. Hangimizin ki yok ki?
Ona satırlar dolusu yazılar yazmak istiyorum. O da bana şarkılar çalsın söylesin istiyorum. Tartışsak bile gülüşerek sonlandıralım, tatlı barışmalar yaşayalım istiyorum.
Sen var mısın, gerçek misin ondan bile emin olamadan seviyorum seni. Belki bu suskunluğunla bana yazılar yazdırırken sen yazdıklarımın sana ait olduğunu bilemiyorsun bile. Seni sevdiğimi bilmeden beni seviyor olabilir misin acaba? Ama susuyorsun. Susuyoruz. Belki de susarak seviyoruz birbirimizi. Dile getirmedik hiç. Ben seni sen olmasan da sevebilirim. Sensiz de sevilebilirsin. Susmak ne ki? Sen sussan da, yanımda olmasan da sessiz ve sensiz sevilirsin
Öyle olmasını istiyorum. Çünkü konuşursak bu bizim anılarımız olur. Oysa ben seni, kendi bildiğim gibi sevdim ve seviyorum. Belki de sen gerçekte benim yazdığım gibi de değilsindir?
İnsan istiyor işte. Birini özlemeyi, gözlerine bakmayı, sesini duymayı, onunla hayallerini paylaşmayı istiyor. Onunla dans etmek, onunla gülmek, ona sarılmak ve sokulmak, onunla dolu bir yaşam kurmak. Onunla uyumak, onunla uyanmak istiyor her yeni güne. Ben de suskun olan seni koydum yazılarıma. Konuşsan yine sen, benim yazdığım, düşündüğüm sen olacak mısın bilmiyorum ama ben böyle olsun istiyorum. Ben herkes sevsin istiyorum. Ama seni değil, başkalarını. Ben seni kıskanayım, sen de beni. Hem özgür olalım, hem merak edelim birbirimizi istiyorum. Böyle olsun istiyorum sevgimiz.
Öyle olsun. Sen sus. Sevgimiz benim satırlarımda can bulsun. Ben çok yetenekliyimdir. Susarak da severim seni. Sen bile bilemezsin.
DİP NOT: 4. kitabım AYNA’dan çıkarılmış bölüm. Bunları yazdıktan sonra isteğim gerçek oldu.
Fotoğraf: Kağan Can Odabaşı
