Merhaba millet geç kalmışlığıma rağmen genelde hep öyle olur buradayım. Yaklaşık altı-yedi ay öncesinde bir instagram hesabını takip ediyordum. O zaman için bir ritüel olarak gelecekteki kendinize bir mektup yazmamızı söylemişti ve bunu da beş Haziran tarihinde açarak okumamızı istemişti. Mektupta genel olarak kendinizden, hayallerinizden, hedeflerinizden, sevdiklerinizden, geleceğinizden benzeri size kalmış olan birçok cümlenin, temenninin mektubu olacaktı. Normalde böyle şeyleri yazmayı seviyorum. Çünkü insan bir başkasına mektup yolladığında her cümlesinde ayrı bir özen olur aynı bir kitap gibi. Ama kendinize yazdığınız mektup daha derin sırların, hayallerin ve bir başka içimizdeki dünyayı açmış oluruz en azından benim için böyle benim gibi arkadaşlarım var mı merak ediyorum doğrusu. İşte o zamanlar yazdığım mektubu şimdi düzenleyerek size sunacağım… Düzenliyorum çünkü bazı yerlerde baya okkalı cümlelerim olmuş. Siz de yazın ve paylaşın geleceğe gitmek bir mektuba bakıyor..
Sevgili ben;
Mutlaka bu mektubu okuduğunda biraz duygulanacaksın. Hatta kendimi tanıyorsa istem dışı bir gülme tutacak ama yine de okumaya devam edeceksin. Bu mektubu yazma nedenim bir ritüelle ilgili olmasıdır. Bunu yani bu mektubu sadece geleceğe not olarak değil aynı zamanda bende anlatılmamış olan ne varsa anlatılması içinmiş. Umarım bu mektup sana kendinden bir hatıra olur. Ve zamanı geldiğinde hatırlayıp açabilirsin. Hatta açtığında mutluluktan ağlarız (ağlamadım)…
Genelde aklımda olan tek bir soru var. Nereye gidiyorum? Gerçektende acaba ben nereye gidiyorum. Şu anda bitirmeye çalıştığım iki tane romanım var. Allahın izniyle adam akıllı başladım. Devam ediyorum ama nedense arada bir duraksıyoruz yani şu anda olan şey bir tıkanma hali gibi. Bu zamanlarda kendimi çaresiz ve üşengeç gibi hissediyorum. Hâlbuki her şey akışında ilerliyor. Benim beklemem dışında, sana söylüyorum umarım bu halimiz gelecekte de devam edip bizi bitirmez. Bundan altı ay sonrasına bu mektubu açtığımızda yarım kalan romanlarımızı bitirmiş ve istediğimiz şeyler için üçüncü adımı atmışızdır. Biliyorsun bunu fark etmek zaman almıştı. İlk adım karar vermek ikinci adım ise başlamak, biz bunu yaptık yani ilk iki adımı zaten yapmasaydım bu mektubu yazıyor olmazdım. Sıra üçüncü adımda tabi ki devamlılık, sana bahsettiğim şu üşengeçlik bir yolunu bulup bizi ele geçiriyor. Ama inanıyorum çünkü biz bunu başaracağız. Devamlılık öyle bir hal ki tıkandığımız zaman bir yolunu bulup bizi hep elimizden tutuyor. Bu mektubu okuduğunda her şeyi, her hedefimizi başarmak istiyorum ve kendime güveniyorum. Şu anda hayalini kurduğum şeylerden biri de buydu.
Kaliteli bir yazar olmak istiyorum ve yazdığımız her kitabın, senaryonun, hikayenin kendini katlayarak iyi bir yerlere gelmiş olmasını diliyorum. Resim yapmak üzerine olan tutkumuz bir gün iyi bir sanat eseri yapacak kadar iyi bir yere gelmiş olmasını istiyorum. O odaya kapandığında hep oluşturduğun dünyalarda bu istediklerine sahip oluyorsun. Kendime güveniyorum ve kendine güvenmeye ne olursa olsun devam etmelisin çünkü kendime inanırsam başarabilirim. Aklında bu kurguladığın dünyanın en dorukları için bir şeyler planlıyorsun. Ve bunun içinde ufak bir adım attın. Şu an istediğimiz evde oturuyor ve hoş kırmızı arabaya biniyoruzdur. (daha binmedim).
Şuan geçmişinle ilgili biraz korkum var umarım bunu aşmışızdır çünkü bizi en çok yoran ikinci etken bu. Bu düşünceler sanki mehter takımında gibi hissetmemize sebep oluyor iki adım atıyorsan mutlaka bu korku seni bir adım geriletiyor. Ama korkma! İnsanlar sürekli konuşacaklar ve geçmişin hep var olacak. Sen sadece kalbinden geçen tüm isteklerine ulaşan bir kadın olarak o geçmişin senin bir parçan olduğunu ve hayatını geçmişte yaşamaman gerektiğini bileceksin. Kendimi seviyorum en azından deniyorum. Sende devam et çünkü tatlım üçüncü adım bu.
