Tesadüf… gerçekten yaşadığımız her şeyin, her anın bir anlamı var mı yoksa tamamen tesadüf mü? Tesadüf diye bir şey var mı, biz sebebini öğrenene kadar o şeyi tesadüf diye mi adlandırıyoruz?
Çalıştığımız iş ne yapmak istediğimizi veya istemediğimizi öğretiyor,edinmeye çalıştığımız hobiler neyden hoşlanıp hoşlanmadığımızı, hayatımıza aldığımız ‘yol arkadaşı’ edinmeye çalıştığımız karakterler nasıl birini isteyip istemediğimizi gösteriyor ve gitmeleri gerekiyorsa vadelerini doldurup gidiyorlar.
Bazen bazı kimliklere fazla anlam yükleyip, gitmesi gerekenlerin ardından aylarca, yıllarca yas tutuyoruz da ömrümüzün kısalığını ve bir şeylere üzülmek için o kadar da vaktimiz olmadığını unutuyoruz.
Bazen bir jenga oynarken zaten sallanan inşaatta yanlış taşı çekip oyunu bitirmemiz gibi, ikili ilişkilerimiz de zaten dengede durmazken oyunu yanlış oynayıp öylece bitiriyoruz…ama zaten her türlü bitecekti, çünkü inşaat sağlam değildi, yani bu noktada ne bizim ne karşı tarafın bir suçu olmadığını kabullenip, o inşaatı yıkıp yerine yenisini yapmaya odaklanmalıyız.
Bana kalırsa, tesadüf diye bir şey yok. Belki çok küçük anlar için mümkün ama genele vurduğumuzda olmadığını söyleyebilirim. Yaşadığımız her anın, tanıştığımız her kişinin, karşımıza çıkan her olayın bize katacağı mutlak şeyler var, okumayı bilmeliyiz.
Unutmadan, yeni yaptığımız inşaat da elbet yıkılabilir, bu sefer bambaşka bir yerinde, öngöremediğimiz bir yerinde hata yaparız, bir sonrakinde orayı da düzeltir daha sağlam ilerleriz. Sonunda belki en şiddetli depremde bile yıkılmayan bir bina elde ederiz, belki de edemeyiz.
“Sadece vazgeçmezsek güzel yollardan geçebiliriz, sonuç muazzam bir şey olmasa bile o yoldan geçtiğimiz için mutlu oluruz belki.Risk…zaten hayatta her şey risk değil mi?…ve emin olun çoğu zaman o riski almaya değiyor.” 🙂
