Ruh mu yoksun zihin mi?

Zihnimiz mi daha çok yorulur kalbimiz mi? 

Bu ikilemin arasında git gel yaşıyorum. Beynimin kabul etmediği ne varsa kalbim onaylarken arafta kalmanın daha çok yorduğunu farkediyorum. Olmamam gereken bir yerde ruhum o denli huzurlu ve ait hissediyor ki önüme bakamadığımı görüyorum. 

Bu kadar güçlü durma çabası neden? Su akar yolunu bulur deyip devam etmek istiyorum. Oluyor mu? Emin olamadığım bir soru daha. Tüm bu silsilelerden sen nasıl sıyrılıyorsun? Hayatım boyunca aidiyet duygusu eksikliği ile yaşadım, yaşıyorum. Kaç şehir değiştirdim kaç insan tanıdım. Bu eksiklik ne ile tamamlanacak? Sihirli değneği bekleme yaşını geçmiş olmama rağmen bekliyorum! Bu bir kaçış mı yoksa aptallık mı? 

Hastalık diyorum kendi kendime.. İnsan yalnızlığa alışmaya görsün. İliklerine işliyor tüm hayatını ele geçiriyor, histerikli bir hal alıyor. İşte sonrasında da vazgeçilmiyor. Bir bakmışsın ‘yalnızlık’ yaşamının gerçeği olmuş, sen olmuşsun. İnsanlar geliyor, gidiyor.. Bozuk para gibi harcaman zaman.. Kimsenin dolduramadığı boşluklar.. Bir süre sonra sen de gidiyorsun senden. Ortada çıplak bir ruh, yıpranmış bir beyin, atmayan bir kalp kalıyor. 

Bu yoksunlukta benim kalbim attı. 5 yıl önce.. Ruhum titredi ben buradaymışım dedi. Selam olsun o heyecanına yenik düşmüş ruha! Elbette öylece kalmadı. Eskisinden daha çok yıprandı, tükendi. Şimdi çıplak bile diyemeceğim hiçliğin içinde.. 

Bana zarar veren ‘o’mu oldu yoksa kendim mi? Bunun yanıtını bulduğumda tünelin sonunda ki ışığı görmüş olacağım.. Ah o ruhumuzu yenileyen adamlar.. Neden sonrasında hiç acımazlar.. 

Tam olarak nereye darbe aldım bilemiyorum. En çok neresi tükendi göremiyorum. İnsan kendi katilinden yardım ister mi? İstiyor! Bak olmamış biraz daha öldür canım. Nasıl da güzel yapıyorsun bu işi.. Yaraları açan mıdır acımasız olan yaranın açılmasına izin veren mi? Bana hep kalan en çok yaralanır dersin. Gidene koymaz! koyuyor be adam. En çok gidene koyuyor, gitmeme izin verdiğin için gitme noktasına getirdiğin için.. 

Şimdi sen söyle kalbim mi daha yorgun beynim mi? Sen benim artım mısın eksim mi? 

 

esma-taskakan
Subscribe
Bildir
0 Yorum
Inline Feedbacks
Tüm yorumları gör
Önceki
Mutsuzluk Bulaşıcıdır
Sonraki
Karmaşıklık

İlginizi Çekebilir

kooplog'dan en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerez (cookie) kullanıyoruz.