Her gün beynimin içinde dolaşan karmaşık düşüncelerle uyuyup uyanıyorum.Çok düşünmek fazla yoruyormuş insanı onu anladım.Peki ne düşünüyorum bu kadar?Her şeyi.Hayatımda hiçbir şey yolunda gitmezken en yakın arkadaşımın boşanma kararı da üstüne eklendi.Hem de daha 2 yıl olmuştu evlilikleri.Ama çok sevindim çünkü arkadaşımın mutlu olmadığını görebiliyodum.Belki ben de mutlu değilim ama evli olarak değil de kendi evimde mutlu değilim.Küçükken evliliğin çok güzel olduğunu düşünürdüm şimdi tam tersi.Türkiye’de yaşamak bile evlilikten soğutmaya yetiyor.Para derdi, geçim derdi… Ben yine düşüncelere daldım.Genç bir kız olarak düşünmem gereken onca şey varken zamları,öldürülen kadınları,boğaziçi öğrencilerini düşünüyorum.Sadece ben değil Türkiye’de ki çoğu genç bunları düşünüyor.Türkiye gerçekten bize bir gençlik borçlu.Bazen gerçekten keşke hiç doğmasaydım diyorum. Ya da başka ülkelerde doğsaydım.Mesela İngiltere tam bana göre bi yer.Gitmek çok isterdim ama şu an sadece hayal.Ve bir sürü hayalim var ama hepsi için para lazım.Ne kadar kötü bir durumdayız aslında hayal kurmak güzelken hiçbirini yapamayacağımı bilmek çok kötü.Artık hayalleri bile fazla uçmadan kuruyoruz. Işte hep bu düşüncelere dalıyorum ve çıkamıyorum işin içinden.Ben kimim biz nerdeyize kadar gidiyo bazen.Umarım sizlerin öyle değildir.
Karmaşıklık
