Annem babamın ikinci karısıydı. İlk eşi evlendikten kısa bir süre sonra amansız bir hastalığa yakalanıyor ve ölüyor. Annem çok çocuk yaşta evlenmiş babamla . Babam anneme hiç saygı duymuyor. Sürekli aşağılıyor hakir görüyordu. Babam annem saygı duymadığı için abim , ablam ve bizlerde saygı duymamaya başlamıştık. Üçü erkek iki de kız olmak üzere beş kardeştik. Babam uzun boylu yakışıklıydı. Annem kilolu ve güzel sayılırdı. On yaşıma yeni girmiştim. Bir kış sabahı ablamın çığlığı ile uyandık. Annemi uyandırmaya çalışıyordu. Annem uyanmıyordu. Bedeni kas katı kesilmişti. Bizler şok ve korku ile karışık başında bekliyorduk. Annem uyanmıyordu. Babam ve komşular gelip bizi odadan çıkardılar. Söylenenlere kulak kesiliyoruz . Elektrikli battaniye den ötürü elektrik çarpması deniliyor. Ambulans geliyor. Geri döndürmeye çalışıyorlar nafile . Annem ölmüştü. Bizi terk etmişti. Korkuyoruz, ne olacak şimdi. Yalnız mi kaldık. Nasıl yaşarız şimdi…
Babam çabuk atlatmış görünüyor. Zaten Annemi pek sevdiği söylenemezdi. Annemi unutamıyoruz. Annemi çok arayacağımı küçük yaşta çok acı bir şekilde öğreniyorum.
Bir bahar aksamıydı babam o adamı ilk kez getiriyordu evimize , misafirdi . Bir şeyler hazırlamamızı istemişti. Zayıf , uzun cüsseli bir adamdı. Çay ikram ettim , gözümün derinliklerine iniyor, bakışları ile beni taciz ediyordu . Babam fark etmiyordu bile. Ama ben çok korkuyordum. 50 yaşında vardı. Bense 10 yaşında küçük bir kız. O günden sonra her gün gelmeye başladı . Ve her seferinde daha ileriye gitmeye başlıyordu. Ben çok korkuyor. Ve korkumdan kimseye tek kelime edemiyordum içimde fırtınalar kopuyordu. Ya bana bir fenalık ederse .baba ne olur getirme artık bu pis adamı evimize. Ah anne diyorum ah anne sen yaşıyor olsaydı izin verir miydin böyle şeyler yaşamama. Anne çok korkuyorum anne. Her gün geliyor . Elime dokunmaya çalışıyor. Kendine çekmeye çalışıyor. Korkumdan bağıramıyorum. Ama içimde fırtınalar kopuyor. Kendimce çözümler üretmeye çalışıyorum. Bundan sonra babam ile geldiğinde evden kaçacak, gittiğini anladığımda geri dönecektim. Ve ertesi gün tekrar geldiğinde, evden çıktım. Geldiğimde gitmişti. Bu seferde babamın şiddetine maruz kaldım. Evden gittiğim icin beni öyle çok dövdü ki . Anlamıyordu. Anlatamıyordum. Nasıl anlatılırdı ki , ve çok korkuyorum .Ah annem yaşıyor olsaydı böyle mi olacaktı. Dışarda görse bile peşime takılıyordu. Çocuk halimle anlamıştım bir fenalık yapmak istiyor. Niye ya eşi ve çocukları vardı. Niye benim hayatımla oynuyor. Bunu yapmaya ne hakki vardı. Travma oluşturdu. Buna hakkı yoktu. Baba sen anla bari sen koru kızını baba ne olur sen anla bari… kâbusun içinde gibiyim uyanmak istiyorum. Ama bir türlü uyanamıyorum. Anne korkuyorum anne. Sen başımızda olsaydın fırsat verir miydin böylelerine. Korkuyorum anne. Ve sana çok ihtiyacım var…