Merhabalar ben Özge. İçimi dökmem gerekiyordu tek çıkış yolu yazmakta buldum. Ben asgari ücretle çalışan, kendi yağında bile zor kavrulan biriyim buna rağmen gözümü karartıp her genç kızın rüyası diye adlandırdığımız bölüme pek resmi olmasa da giriş yaptım. Evlilik için dört yıldır hayatımda olan erkek arkadaşımla adım atmak istedik. İster istemez aklıma kuracağımız evin eşyaları herkesçe bilinen adıyla çeyizim geldi. Ne var ne yok diye bakmak istedim ki aman Allah’ım !! tek bir yemek takımının benim maaşımın 2,1 katı kadar fazla olduğunu görür görmez kararttığım o gözlerim fal taşı gibi açıldı..
Şimdi gözlerimi fal taşı gibi açınca önümde duran koskoca nişan törenini görmemezlikten gelemedim. Aaa nişan dedim pardon ben salon tutup çalgılı yapmadığım için nişan olmuyormuş büyük tatlı oluyormuş buna rağmen sanırım masa süslemem, nişanlandığım için gelen misafirlere bir şeyler dağıtmam gerekiyormuş. Hayır nişanlanan benim bana hediye gelmesi gerekmiyor mu o kadar masrafa giriyorum bari buradan yüklenmeseniz? Gerçekten bu yüklenenler kimler? bana bunu kim yaptırıyor?
Bence evlenmek güzel, sevdiğin insanla bir yola girmek hayal kurmak çok güzel. Ama her şeyi bu kadar süslemek zorunda mıyım? sadece bir yüzük taksak ya hiç olmaz mı, hiç mi , azıcıık yok o da mı olmaz.. peki kendi yağımda kendi mi taksitle yaka yaka başlayalım bakalım.
