Merhabalar diyerek başlamak istiyorum . Aslında bu yazıyı gözlerim dolu dolu yazıyorum dertler paylaştıkça azalırmış bende size anlatacağım belki azalır denemekten zarar gelmez demişler inşallah doğru demişler .
Yıllardır sürekli olarak evcil hayvan sahipleniyorum onların o saf sevgisinden yararlanmak için çünkü onlar bizden sevgiden başka bir şey istemiyorlar insanların aksine… Ateş köpeğim diğerleri gibi o da hastalandı artık gerçekten birilerini kaybetmekten yoruldum . Ama inanıyorum ki o bu hastalığı yenecek .
yaklaşık iki saat önce anneme bir telefon geldi yan komşumuzdan kocasının kolu kopmuş o an o kadar zordu ki bir an sadece düşündüm bunun bir geri dönüşü var mıydı? eskisi olabilir miydi o adam tekrar imkansız gibi bir şey sanırım ailesini düşündüm ,küçücük iki çocuğunu düşündüm ,yaşlı babasını düşündüm çok zordu …
ama size şunu söyleyeyim mi eşi sadece panik yapmış önemli bir şeyi yokmuş . Ama bana bir kez daha hatırlattı hayatımızın ne kadar kısa olduğunu ve her an bitebileceğini . vaktiniz varken zamanınızın kıymetini bilin şuan tek başına oturuyor musun? hadi ailenin yanına git ve biraz sohbet edin veya bir arkadaşını ara ve onu ne kadar sevdiğini ve özlediğini söyle . Hadi durma ve hareketlen …
