Çalışma hayatı sevdiğin bir meslek ise kulağa çok hoş geliyor değil mi ? Ya sevmediğin bir mesleği yapmak zorunda kalıyorsan? Bu konuya hiç girmek istemiyorum çünkü bu durumun altında yatan binlerce haklı neden olabilir. Biz şu sevilen kısmından ilerleyelim.
Üniversiteyi bitirdikten sonra pandemi süreci araya girince ve ayrıyeten yeni mezun olma durumlarından kaynaklanan iş bulamama sorunu pandemi süreci boyunca devam etti. Bu süreçte bende zamanı değerlendirmek açısından KPSS sınavına çalışmaya karar verdim. Bir hevesle çalıştım. Sınava girdik ve benim branşımda ( Muhasebe ve Finansman) öğretmenlik kontenjanını bir kişi olarak açıldığını görünce beni hayaller yavaştan suya düştü. Bunun neticesin de bende karar verdim; artık iş hayatına atılmalıyım, kendime verdiğim sözü tutmalıyım dedim ve iş araştırmaya başladım. Bir kaç yere başvuru yaptıktan sonra bir firma geri dönüş yaptı. Mülakat için aradılar ve gittim. Daha sonra mülakatımın olumlu sonuçlandığını söylediler.
Ve geldi çattı o ilk gün… 🙂
Yavru bir kedi misali etrafı ve insanları tanımaya, onları gözlemleye başladım. İlk gün gerçekten hayatı sorguladığınız bir gün oluyor. İnanır mısınız annemi özledim oradayken. Öğle molasında annemi aradım. O heyecanla neler olup bittiğini anlatıyorum. Kendimi o an okula yeni başlayan bir çocuk gibi hissettim. Biraz çekingenlik, ortama alışamama durumu. Zaten ilk günden ortama alışmayı bunu kendimden isteyemezdim. Her insanda az da olsa çekingenlik mutlaka vardır. Ve şunu söylemeliyim ilk gün zaman geçmek bilmedi. 🙂
Güzel insanlar tanıyacağıma ve güzel tecrübeler edineceğime inanıyorum. Çalışma hayatına kısa sürede adapte olacağıma inanıyorum. Başaracağıma ve kariyerime katkı sağlayacağına inanıyorum. Kısacası İNANIR ve NİYETİMİZ o yönde olursa BAŞARAMAYACAĞIMIZ HİÇBİR ŞEY OLMAZ.
HER ŞEY GÖNLÜNÜZCE OLSUN..
Sağlıcakla kalın..
