Büyüyorum

 Hatalarım olgunlaştıracak beni. Yanlış yapa yapa bulacağım doğruyu. Yürümeyi öğrenmeden koşamam ki. Düşe kalka büyüyeceğim, tam büyüdüm derken tekrar düşeceğim. Daha zamanım var, diyeceğim. Oynadığım topum ağaçta kalacak, vazgeçmeden oyuna devam etmek için tırmanacağım o ağaca. Dallar çizecek yüzümü gözümü, dikenler batacak koluma bacağıma. Topumu almak için katlanacağım bunlara. Üstüm başım yara bere ulaşacağım o topa. Ama sonra devam edeceğim oyunuma.

 Boğulmadan öğrenemem ki yüzmeyi. O tuzlu su genzime kaçacak, canımı yakacak, çırpınacağım, kurtulacağım. Sonra hırslanıp tekrar dalacağım suya.

 Meslek sahibi olmadan bilemem işin zorluğunu. Yalnız kalmadan anlayamam kalabalığın kıymetini. Evim soyulmazsa nerden haberim olacak hırsızın varlığından? Kavga etmeden nasıl öğreneceğim kavganın çözüm olmadığını? Şimdi yaşamazsam bunları ne zaman haberim olacak dünyanın kötülüklerinden?

 Yanlışlarım olacak, ne yapmam gerektiğini bilmediğim anlar gelecek. Yaşayarak öğreneceğim hayatı. Yaşamadan bilemem ki.

 Önce tuzsuz yemekler yapacağım. Çorbam çok koyu olacak. Yakacağım bazen de pişireceklerimi. Fırında unutacağım keklerimi. Yoksa lezzetli yemeklerin sırrını nasıl keşfedeceğim?

 Yanlış sokaklara gireceğim zaman zaman. Kimi uzak bir yere çıkacak, kimi çıkmayacak bile. Ama böyle böyle bulacağım gideceğim yeri.

 Hata yapmadan öğrenemem bunları.

 Yanlışa düşmeden keşfedemem dünyayı.

 Ve yaşamadan anlayamam hayatı.

 

Merve Erikçi
Subscribe
Bildir
3 Yorum
Beğenilenler
En Yeniler Eskiler
Inline Feedbacks
Tüm yorumları gör
Önceki
İlaçsız Yaşayın (Corona Dahil)
Sonraki
İçimizdeki Yalancı

İlginizi Çekebilir

kooplog'dan en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerez (cookie) kullanıyoruz.