Yine bir savaş içerisindeyim kendimle! Kazansam da kaybedeceğim bir savaş içerisinde… Uyuyorum, uyanıyorum yine aynı ben, yine aynı ben… Tıkılı kaldım bu bedenin içinde! Özgürleşemiyorum, hayat bulamıyorum, mutlu olamıyorum… Yalnızca öylesine yaşıyorum işte, diğer bütün insanlar gibi!
Hem niye ansızın anlamını yitirir ki her şey! Niye yalnızca bir bedenden ibaret olunur ki! Sanki bir hayata sahip değilmişsin gibi! Varlığın, ruhun yokmuş gibi!
Umutsuzluk perdeliyor yine gözlerimi, aşina olduğum o umutsuzluk. Çıktıkça battığım, kurtuldukça yakama bir mıh misali gibi yapışan, kokusu dahi üzerime sinen o umutsuzluk!
Pek bir aciz görüyorum kendimi bugünlerde, dedim ya, bir savaş içerisindeyim kendimle, kaybedeceğimi bildiğim bir savaş içerisinde…
İnanın ben de bilmiyorum nedenini! Hem insan neden savaşır ki kendiyle? Kararlarıyla savaşır, mantığıyla savaşır, kalbiyle savaşır… Ama neden savaş açar tüm benliğine?
Tökezliyorum, yürüdükçe tökezliyorum ve yere düşüyorum. Tekrar yürümeye başlıyorum yürümesine de, koşamıyorum artık. Bu ayaklar bile ait değilmiş gibi bana ama bu yolda devam etmemi sağlayan, ne olduğunu bile bilmediğim, küçücük bir şey var içimde! Savaş açtığım tüm benliğimle sarılıyorum ona, biliyorum elimde kalan hiçbir şey yok!
Kayıplarımla birlikte yeni bir savaşa hazırlıyorum kendimi, kaybedeceğimi bildiğim bir savaşa…
@ruveyda-nur-yildirici Gücümüzü toparladıktan sonra tekrardan ayağa kalkacağız belki de. David Hume: “Eğer burada durup daha ileri gitmeyeceksek niçin bu noktaya kadar geldik?” diyor. 😉
Pes etmemek lazım ama ya artık gücün kalmadıysa? o zaman ne yapacağız? Bu arada yazınızı çok beğendim emeğinize sağlık.
@miho Savaşa girmeyi göze alıyorsak bir şeylerden feragat etmeyi de göze almalıyız yani. Yorumun için teşekkür ederim. 😉 <3
Savaşmanın özünde vardır kazansan da kaybetmek. Çünkü kayıp verdiğin bir sürü şey olur. Geri getiremeyeceğin bir sürü şey…
Başkalarının dillendirmediği birçok şeyi acımasızca kendimize söylediğimizdendir belki de! 😉 <3
Pes etmemek lazım belki de, ne olursa olsun, hiçbir şeyden, hiçbir şekilde pes etmemek…
“Bizim için bazen tek mesele kazanmak oluyor.Öyle oluncada bir yarışı kazanınca ya kaybedersek diye diğer yarışa başlamak istemiyoruz.Şampiyon olmak demek birgün kaybedeceğini bildiğin halde koşmaya devam etmek demek…”
En büyük kayıplarımız kendimizle yaptığımız savaşlardan kaynaklanırmış.