Adı Yok

Seni bitiren sebeplere bel bağlamışsan,

Donuk bir göz, silkinmemiş bir omuz .

Kokusunu alamadığın duygularda boğulmuşsan.

Kandırma kendini yaş olmuşken otuz.

İlla ki, olmak zorunda mı aldanış.

Ya da nefret biçmek yırtık tutkuya.

Güzel mi bu halin, sonu hep kaçış.

Cevap bulamadım ne sana ne daldığım uykuya.

Zavallı bir hiç olmanın azizliğinde.

Her an ayrı saflarda vücut bulurken .

El salla askıda kalmış çirkinliğine.

Ve çek ellerini üstünden kendin olmuşken.

Beyazgür
Uzun yıllardır yazıyorum. Ziraat Mühendisiyim. Kişisel gelişim konularında iyi bir araştırmacıyım.
Subscribe
Bildir
0 Yorum
Inline Feedbacks
Tüm yorumları gör
Önceki
Karar Anı, Kader Anı
Sonraki
İnsan Nedir? (Mark Twain)

İlginizi Çekebilir

kooplog'dan en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerez (cookie) kullanıyoruz.