Hayallerime ulaşmama çok az kaldı. Başaracağım. Öğretmen olacağım. Öğretmenlik, benim için hayatımın bir parçası sanki. Nasıl? İnsan nefes alamazsa yaşayamıyorsa, ben de mesleğimsiz yaşamam: Zaten insan sevdiği işi, mesleği yapmalı her zaman.
Günümüzde öğretmen olmak, maalesef çöle yağmur yağmasından daha zor hatta imkansız hale geldi. Ama umudumuzu hiç yitirmeden çalışıyoruz, nice Hayaller kuruyoruz bu yolda. İnsan hayal etmeden yapamaz ki. Netice de bizi bu hayaller ayakta tutuyordu. İnsan gerçekleşmeyeceği bir şeyi hayal edemez ki… Ne kadar geç olursa olsun bir gün hayallerimizin gerçekleşeceği bir umuda tutunuyoruz. İşte o umut bizi canlı tutan tek şey. O umudu ise yakalayabilmemiz bizim elimizde ve bunun için yapmamız gereken tek şey, çalışmak ve kendimize olan inanıcımızı yitirmemek. Eğer biz; kendimizde o gücü, o kudreti görebiliyor ve buna inanabiliyorsak, bu hayatta yapamayacağımız hiçbir şey yok. Bu sırada çevremizdeki insanlar çok konuşur, hakkımızda olumlu- olumsuz çok fazla şey söylerler. Onlara karşı her zaman kulaklarımızı tıkayıp, yolumuza devam etmeliyiz. Çünkü başkalarının ne söylediği, ne düşündüğü önemli değil, senin ne düşündüğün önemli. Çünkü bu hayat senin, ona hiç kimsenin karışmasına müsaade etme! Başkarı için değil kendin için, kendi değerlerin ve hayallerin için yaşa!
İyi Okumalar
