Sabahın ilk saatlerinde gözlerinizi açtığınızda evde kimse olmamasına rağmen size bakan iki çift göz görüyor musunuz? Eğer görmüyorsanız bu çok iyi çünkü aksi takdirde insanlar sizin psikolojik olarak iyi olmadığınızı düşünebilir. Haklısınız belki bu gerçekten de bir sorundur çünkü gözümüzün önünde olanı bile göremiyorken tamamen hayal ürünü olan görüntüleri nasıl görelim? Gözümüzün önünde olan..? Bu cümlede tabi ki göz kapakları ya da kirpiklerden bahsetmiyorum. Gama ışınları , mor ötesi ışınlar ve kızıl ötesi ışınlar belki buna dahil olabilir ama sanırım ben biraz daha somut düşünmeyi tercih edeceğim. Evet, evet tam da insanlar diyecektim. Onlara baktığınızda ne görüyorsunuz? Eğer ben görmeyi tercih bile etmiyorum diyorsanız ” Sadece” ikinci cümleyi okuyup bu durumla ilgili düşüncelerimi öğrenebilirsiniz. Ama eğer “ben görmeyi tercih ediyorum ve onlarla ilgili analizler yapıyorum” diyorsanız çok iyi bir noktaya ayak basıyorsunuz demektir. Şimdi ayağınızı kaldırın ki daha çok acı çekmesin… Hiçbir şey yokken ve insanlar normal hayatlarını yaşıyorken onlara bakmayı ve bir şeyler görmeye çalışmayı doğru bulmuyorum. Çünkü en fazla 5 dakika gördüğünüz bir insanla ilgili analiz yapmak ve başarılı olmak sanırım usta dedektif Sherlock Holmes ‘ a özgü bir yetenek olarak kalmalı. Ancak bir insan ile vakit geçirmeye ya da iş yapmaya başladıysanız onu çok iyi tanımalı ve doğru analizler yapmalısınız aksi takdirde artık ona baktığınızda ne görmeniz gerektiğini değil onun size kendisinde görünmesini istediği özellikleri görürsünüz
BAKTIĞINIZDA NE GÖRÜYORSUNUZ?
