Güldüğümüzde tebessümünmüzün belli olmadığı maskeli günlerden;
Kalbimizle gülüyoruz insanlık sonra gözlerimizin içinden belli oluyor mutluluk ;
mutluysak yada çokta değilsekte gülmek,gülümsemek enerjimizi yenileyecek.Nasıl bakarsak öyle göreceğimiz dünyamızda mesafeyle uzaklaşmak değilde anlayışla yaklaşarak sınırlarımız yenileyeceğimiz.
Durmamız gerektiği yerde kıymet bileceğimiz,yavaşlıyacağmız,kalbimizi dinleyeceğmiz günler.
Sahte maskelerimizi çıkarmak zorunda kaldık şimdi gülmek için kalbımıze,ruhumuza dokunmak gerek artık.
oysa uzun zamandır hep bi acelemiz vardı alal acele kaçtık, saklandık kendimizde.
İinsan en çok kendini kandırırmış.Kendimizle konuşmayı anlaşmayı öğrendik.
Öğrendik durmayı,beklemeyi,dilemeyi ve herşeye rağmen kalbimizle gülmeyi….
Mesaferi aştığımız birbirmize koştuğumuz günlere selam olsun…GÜLÜMSE….KALBİNLE….
