Aşk be Garip

Dağılmış bedenim ve vücudumda donan kokunla beraber soyut bir resimden bir farkım yok. Gülüşlerine dalıp dalıp bulutlarda kayboldum.. Kafamın içinde bin ton şey var, hala seni kendimce kabullenemiyorum. Sevmek sevilmek bunlar boş şeymiş bana sen öğrettin bunu. Sevmek ve sevilmeyi bana öğrettiğin gibi bunların boş şey olduklarını da öğrettin. Söylesene hangi çiçekten çaldın huyunu? Ben vurulduğum masalın ortasındayım. Babalarının prensesleri de acı çekermiş masallarda. Gözümden düşen bu masalı ben kaybetmeden benden al ve sakla en derine.. Kendimle barışamadım, kimseye karışamadım, seslendim başkalarına, döndü yüzünü alışamadım. O sen değilsin, sen olamazsın. Sen bu değildin? Ne yaptılar sana? Şimdi kim çıkarır beni bu bataktan, kim siler yanaklarımdan akan gözyaşlarımı? Bilmiyorum ama sen değilsin. Masum yok artık, ne sen ne ben bu masala başladığımız zaman ki gibi masum değiliz. Kalmadı halim.. Sayfalar arasında unutulur belki de bu aşk. Aranıyordur belki de bu aşk. Büyük bir uçurumdan atlamış gibiyim, düşmemiş uçmayı öğrenmiş gibiyim. Acı keder hüzün hepsi titriyor şimdi karşımda. Aşk be garip. 

The Matmazel
Subscribe
Bildir
0 Yorum
Inline Feedbacks
Tüm yorumları gör
Önceki
Sosyal medya araçlarının öğretimsel süreçler üzerindeki etkileri

Sosyal medya araçlarının öğretimsel süreçler üzerindeki etkileri

Sonraki
ilk adım

İlginizi Çekebilir

kooplog'dan en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerez (cookie) kullanıyoruz.