Bu gün birinci gün. Birinsan Hikayelerini yazacağım ve ortağım Zehra ile konuşuyorum. Sanırım soyadını vermeayeceğim. Birinsan Hikayeleri çok uzun bir proje en azından bizim için, çünkü kendisi iki yıldır ben tarafından yazılıyor. Watpadd isimli uygulamadan yazıyorum ve şu anda üçüncü bölümündeyim. Ama kağıtta olan Birinsan kim bilir kaçıncı bölümde.
Kim bilir Zehra ile kaç tane kitap fikrimiz var. Eğer bir gün bu blog sayfasından para kazanırsam onu kiap yayımlatmak için kullanacağım. Aslında tamamlanmış bir kitabım var kendisi bu blog sayfası gibi konusu olmayan gün gün benim ve Zehranın özelliklerini sunan bir kitap. Ek olarak nın ekinin kesme işaretiyle ayrılması gerektiğini biliyorum. Noktalama işaretleri çok önemli eğer onlar olmasaydı çoğu cümleler anlamsız ya da karıştırılabilecek anlamlara sahip olurdu.
Yazar olmayı sizlere açıklayabilecek kadar yetkiye sahip değilim ama yazar olmak için okumak çok önemli. Cümleler kurmak benim için bir eğlence. Ben ve Zehra reşit değiliz. Açıkçası bir kelime öğrenmek için sadece kitap okumak yetmez. Bana göre çevremizde de bir çok kelime mevcut. Bir 8.sınıf öğrencisi olarak yaşıtlarımın çoğunun reşit kelimesini bildiğini sanmıyorum ama ben reşit kelimesini kitap okurken öğrenmedim. Ben reşit kelimesini bir oyunda öğrendim.
Oyunlarda, çevremizde ve tabelalrda bir sürü kelime var. Önemli olan çevreyi inceleyebilme yeteneği ki, bu bende var. Ben canım sıkıldığında çevremi izliyorum. Ve bu bana konu veriyor.
Sanırım hikaye yazma vakti geldi bu yüzden bu günlük bu kadar…
