Öykü: Benden Geriye Kalanlar

Öykü: Benden Geriye Kalanlar

 

Öykü: Benden Geriye Kalanlar

BENDEN GERİYE KALANLAR

Ömer yine eve sarhoş gelmiş, Ayfer ile işini bitirmiş, çıplak bir şekildearkasını dönüp uyumuştu. Leş gibi alkol kokuyordu, bir de iğrenç sıvı! Ayferkocasına tiksinerek baktı, baktı, baktı. Saatlerce, gözlerini kıpmadan, midesibulanarak, arada sessizce öğürerek, yanından kalkmadan, cenabet bir şekildebaktı. 

Sabah ezanının sesiyle kendine geldi. Hiç uyumamıştı. İstese de, yanındakiorman hayvanının horlamasından uyuyamazdı zaten. Ayfer artık cenabergeziyordu.Yıkanmaya, temizlenmeye gerek duymuyordu. Ayfer, herşeye , inancınıyitirmiş , yaşamıyor, yaşarmış gibi yapıyordu. Mış gibi yapmak, aynı o çokmutlu gözükülen fotoğraflarda ki gibi…Ömer’i hiç sevmiyordu. Beyazlamış üçbeş tel saçını kelini kapatmak için sağa tarardı Ömer. Salak sanki o ayna gibikeli kapanacak. Yuvarlak yüzünde feri gitmiş gözleri ve kocaman bir burundanibaret bir adam.Dudakları yok Ömer’in, çizgi var. Sadece yemek yiyebilsin,bildiği iki, üç hoyrat kelimeyi söyleyebilsin ve iğrenç dili ile Ayfer’i yalayabilsin diye. 

Ayfer gözlerini boynundan aşağı doğru kaydırdı. İlk evlendiklerin, asırolmuştu sanki, , göğsünde ki kıllar siyahtı, şimdi ise bembeyaz. Sağlığındeğil, yobazlığın, zalimliğin simgesi. Memeleri de var bu adamın. Bıngıl bıngıl olmuşlar. Hele o göbek. Bira göbeği denenden. Top yutmuş sanki. Tiksinerek aşağı doğru indirdi bakışlarını. Şimdi kusacak, midesi ağzına geldi.Şu minik organın etrafında dönüyor Ömer’in beyni. Ömer’i anlat deseler, içki,küfür ve 10 saniyelik erkek der. Daha aşağıda ise tek bir bacak. Aslında ilkevlendiklerinde o kadar kötü bir adam değildi. Ta ki o patlamaya kadar. Birgece teröristler tarlasına girmiş, patlayacak mı diye denemek için sadece 3mayın yerleştirmişlerdi. Ekinlerini kontrol ederken bu mayınlardan birine basmış, bir bacağı kopmuş, bedeni ölmemiş ama ruhu ölmüştü, ölmüştü, ölmüştü…

Ömer, bacaksız ruhsuz, kalpsiz…..

ZENDALA MANIA
Kendimi seviyorum, böyle başladım çünkü bunu geç farkettim... 25 senedir durmadan çalışıyorum, çok şükür hep sevdiğim şirketler de çalıştım. Artık emekliliğine gün sayan bir beyaz yakayım desemde gün değil yıl sayıyorum... genç sayılırım. Hayattan zevk almayı istiyorum, ailemi çok seviyorum. Yazmayı, okumayı ve paylaşmayı seviyorum...2020 de ki hayalim aktif bir yazma blogu açmak ve yazdıklarımı burada toplamaktı. Yeşim Cimcöz’ün Sanalyazı atölyesine bayılıyorum. Yazmak isteyen herkese tavsiye ediyorum...çok seveceğim yazılarım olması dileğiyle...
Subscribe
Bildir
3 Yorum
Beğenilenler
En Yeniler Eskiler
Inline Feedbacks
Tüm yorumları gör
Önceki
Sadece Başka Bir Gün
Sonraki
Çocuklarımız Kurtaracak Bu Dünyayı!

İlginizi Çekebilir

kooplog'dan en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerez (cookie) kullanıyoruz.