Biliyor musunuz benim hiç doğum günü partim olmadı. Hani şu filmlerde olan. Süpriz şeyler. Şimdi diyecekssiniz ki bu kız ne diyo insanlar aç bu kız bunu mu dert ediyo? Ama konu başka.
Lise hayatım boyunca arkadaşlarımın doğum günlerini kutladı. Lise çocukları ne kadar yapabilirse işte. Pasta kes, hediye ver. Mümkünse bir pastaneye git otur biraz vakit geçir.
Ben bunların nerdeyse hepsine katıldım ama hiçbir zaman başrol olmadım. Hani şu olan bitenin farkında olan ama aslında ona çaktırılmaması gereken kişi.
Benim için doğum günleri önemli ya. Yanş doğmuş olmak, belki kaydedeğer hiçbir şey yapmasan da yaş almış olmak. Bilmiyorum bu kadar kıymetli olmalı mı?
Aile içinde her zaman kutlandı. Her 5 eylül eve bir pasta alınır. Kah ben kapıda yakalarım benden saklamaya çalışırlar ama görürüm. Kah dolapta görürüm. Görmesem de bilirim o gün bir şey yapılacak. Ailecek çok zor dönemler de yaşadık. Basit bir pasta harcamasının bile bütçemize ağır geliceği zamanlar. O zaman da akrabalarım girdi araya. Büyük aile toplanmasıylla kesildi pasta. Fotoğraflar çekildi falan. Çok şükür bunların hepsine.
Ama insan özeniyor ya. Arkadaşlarınla yapacağın o aktiviteye özeniyor. Sanırım benim hiç organize olabilen arkadaşlarım olmadı. Bana kutlama düzenleyecek kadar değer veren bir sınıfım olmadı. YA bi popkek üstünde mum dikseler, onu geçtim popkek üstünden bir çakmak üfletseler de razıydım ya. En azından yapıldı derdim.
Şimdi lisedeki herkesten nefret ediyorum. Tamam hepsi kötü değil ama kimse onlara verdiğim değerin karşılığını vermemiş bana. Acaba adımı hatırlıyorlar mı? Şuan o bile şüpheli. Lise hayatımda kimseden beklediğim değeri görememişim kimse beni sevmemiş ya. Ben çok varla yok arasıydım ama değer gördüğümü, sevildiğimi zannediyordum. En azından benden nefret etmediklerini biliyordum. Ama anlaşılan o ki beni umursamıyorlarmış. Nefret edecek kadar bile.
Ey okuyucum, yazımın burasına kadar bana tahammül ettiysen teşekkür ederim. Bir yükseliş anında bir iç dökmeydi bu. Sonuçta ne diyeceğim biliyor musun b….. lise hayatını çokta takmayın ya. Geçiyor gidiyor. Eğer birileri sizi üzdüyse boş verin, ileride kıymetiniz anlaşılır.
