Neden bu kadar hızlı akmak zorunda zaman? Hem de en sevdiğimiz anlarda, hem de zamanı durdurup saatlerce orda kalabileceğimiz anlarda. Ve neden bunu düşünmek zorundayım ben? Zaman hızlı ise hızlı, sadece bana hızlı değil ya bu zaman. Yoksa zaman sadece benim sevdiğim anlarda hızlanıp sevmediğim anlarda mı yavaşlıyor? Hadi canım saçmalığın daniskası. Sevdiklerimle bir ömür geçirmek isterken bir ömür lafı çok kısa geliyor.
Bir ömür dediğin nedir ki göz açıp kapayıncaya kadar geçiyor. Göz açıp kapayıncaya kadar geçmesi zamanın hatta bir ömrün ne kadar acı değil mi? Sadece bana mı acı veriyor bu düşünce yoksa üstüne düşünülen her şey gibi fazla mı acılaşıyor bu fikir ağzımda? Senelerdir dilime yapışmış bir kelime var “keşke zaman dursa” şu andada bunu istiyorum keşke zaman dursa okul bitiyor peki nasıl yani sevdiklerimi her gün göremeyecek miyim ? Nasıl olacak yani gözden ırak gönülden ırak mı olacak. Kalbine bi yuva kurup oraya koydugun her insan hep gözünün önüne gelmez mi zaten? Nasıl gözümden ırak olucak. Anlamıyorum.
Sevdiklerim beni onları sevdiğim kadar sevmiyor mu yoksa. Yoksa 21.yüzyılda ben mi çok insan seviyorum? Arkadaşlığın dostluğun yitirildiği kalbimizdeki sıcaklığın buz kestiği bu acı dönemde diğerleri gibi olmamak hep böyle ızdırap verici mi olacak? İnsanlar için kendimi feda etme huyum kahrolsun bu huyum. Zaman hızlı geçiyor ve eğer etrafımdaki insanları tutabilirsem, sevdiklerimi tutabilirsem bir nebze olsun yavaşlamaz mı bu zaman. Yavaşlamıyor geçiyor işte gözünün yaşına bile bakmıyor. Bu anlarda göğüsüme bir öküz oturuyor biraz bakışıyoruz, biraz dertleşiyoruz. Diyorum ki ona “neden burdasın in şu göğüsümden” cevap bile vermiyor, oracıkta duruyor. Sanki gözleriyle bir şey anlatmaya çalışıyor bana. Sanki “yapma insanları bu kadar sevme herkes gelip geçici insanlar seni senin onları sevdiğin kadar sevmiyor” demeye çalışır gibi bakıyor. ama nafile işime gelmiyor tabii. Göğüsümdeki öküzle beraber başlıyorum yine düşünmeye. Oturuyodu ya, yoruldu uzanıyor şimdi küçük öküz.
Diyorumki bu dünya dönerken neden insanları birbirinden uzak yerlere savuruyor neden insanların yollarını ayırıyor? Çok seviyorum sevdiklerimi. Demeyin şimdi içinizden “herhalde seviyorsun sevdiklerini” diye. Sevmediklerimi bile özlüyorum. Gittim bir çay içtim, içim biraz olsun ısındı sakinleştim ve geldim. Belki de biraz affettim hayatı ama konuşucam onunla belki hesap sorucam, belki dalgaya vurucam. Ama bu sefer küçük öküzden cevabımı alıcam.
