Ya Herşey Mükemmelse?
En çok kendimizi değersiz,yetersiz,güçsüz görüp hep eleştirmiyor muyuz?
Kimsenin eleştirmeyeceği kadar kendimizi aşağılamıyor muyuz?
Hadi kabul edelim hepimiz bunları yaptık değil mi?
Peki ya yeterliysek,ya güçlüysek,ya başarılıysak ve bunları sırf belli başlı inandığımız değer yargılarımız yüzünden göremiyorsak?
Ya kendimize başkalarının gözünden bakıyorsak?
Mutlu olmak ve doğru olmak için ya çabalamamamıza gerek olmadığını .Doğru olursak gelişip,büyümeyeceğimizi. Ancak yanlışımızı daha az yanlış haline getirebileceğimizi.Haklı olma ihtiyacımızın bizihayatımızın sorumluluğunu almaktan geri tuttuğunu.
Hayatımızdaki hiçbirşeyin suçlusu olmadığımızı ama sorumlusu olduğumuzu söylesem.
Hayat Poker oynamak gibidir elimiz kötü gelse de seçimlerimiz hayatımızın gidişatını değiştirir.
BİLİYOR MUYDUNUZ?
BEATLES’ın üyesi Pete BEST’in gruptan atıldıktan sonra depresyona girip acı çektikden sonra hayatına farklı bir yön verip harika bir aileye kavuştuğunu ve ne ilginçtir ki Beatles’ın diğer üyelerinin böyle bir aileye kavuşmak için ne kadar zaman harcayıp,uğraştıklarını
Metallica’nın üyesi tam tersine gruptan atıldıktan sonra çok ünlü olduğu halde kendini eski grubuyla karşılaştırıp kendini başarısız olarak algıladığını
Peki sizce hangisi gerçekten başarılı ?
Ne çok şart koşarız o olsun,bu olsun…… ve liste uzar gider.
Peki ya yanılıyorsak?
Ya hayallerimizin önündeki en büyük engel bizsek ve bunu göremiyorsak?Kendi kendimizi bu düşüncelerle zehirleyip öldürüyorsak?
Ya herşey olduğu gibi mükemmelse?
Ya sırf korkularımız yüzünden hayallerimizin gerçekleşmeyeceğine,o işi başaramayacağımıza inanıp hayallerimizden uzaklaşıyorsak?
Diyelim ki patronunuzdan zam istiyorsunuz.Peki bundan patronunuzun haberi var mı?Bu zammı vermezse bu patronun suçu mu gerçekten ve sizin kaderiniz mutsuzluk mu gerçekten?
Bir adım atsanız gidip patronunuza talebi iletseniz sonuç değişir miydi?
Ya hem davacı,hem davalı,hem avukat,hem yargıçsak?
Kendi kurduğumuz mahkemede kendimizi yargılayıp hayat boyu müebbet veriyorsak?
Ya kendi hayallerimize parmaklıklar ardından bakıyorsak?
Hayır zaten ben böyleyim,bu böyle gider diye ya kurban rolü oynuyorsak?
Bu tamamen İÇİMİZDEKİ GÜÇ’e sahip çıkmamak değil midir?
Oysaki denirki ;
Biz her insanı kendi çabasına bağlı kıldık.
Peki Hayatımızın 100 YÜZ sorumluluğunu alsak hayatımız nasıl olurdu?
Si!
