Yola çıkıyoruz!Sırt çantamızda geçmiş,adım attığımız yollarda gelecek var.Çantanın kolları bize sıkı sıkı bağlı.Ama her zaman bizimle değil.Çantayı bazen yere indiriyor,gelecek kavramını yok edip geçmiş...

Nasıl uzağız gerçeğe Ve nasıl da biliyoruz bunu içten içe, Sahte sevgi arsızlığından her gün daha da derine düşüyoruz... Doğru vicdanî boşluğu bulduğumuz andaki naifliğimiz en şeytani...

Yeni bir ortama girdiğimizde veya yeni bir kişi ile tanıştığımızda sanki bir tür maske takmaya,olduğumuz kişiden uzaklaşmaya başlıyoruz.Her insan için farklı bir kimliğe bürünmek...

İlk adımı atmak gerçekten büyük bir cesaret gerektiriyor.Zaten sonucunda da iki seçenek var.Ya karşılaşacağın geri dönüşten boşuna korktuğunu fark edersin ve için rahatlar ya...

Gün batımı gerçekleşip gündüz yerini geceye bıraktığı zaman şehrin gerçek yüzü ortaya çıkmaya,her zaman geçtiğin sokaklar daha cazip gelmeye başlar.Gece,saçlarını uçuşturan bir rüzgar,şehrin kalabalığının...

İçimde dindirilmemiş,dindirilemez bir şey var.Bu sesini yükseltmek istiyor.İçimde bir sevme isteği var ki aşkın dilini konuşuyor.Ben ışığım.Keşke gece olsaydım!Ama ışıkla çevrili olmak benim yalnızlığımdır.(Nietzsche) Yalnız...

Bayramlarda küçük pembe süslü püslü el çantamı alır,komşu kızıyla öğlen olmadan sıra sıra dizilmiş evleri dolaşmaya başlardık.Çantam o kadar çok şeker/çikolata dolardı ki bir...

Bir sinema salonu düşünün.Bu bizim iç dünyamız.Biletimizde yazan numaralı koltuğa oturuyoruz.Yani bize verilen hayatı yaşamaya başlıyoruz.Salonda dolu koltuklar da var boş koltuklar da.İç dünyamıza...

Sosyal medya hesaplarını silmeyi hiç düşündün mü?Belki de çoktan silmişsindir.Bunu biraz konuşalım mı?Kendimizle baş başa kalabiliyor muyuz gerçekten?Kim "nerede,kiminle,ne yapıyor"diye öğrendiğimiz bilgiler kafamızın içini...

Hiç parmağını bileğine koyup nabzını dinledin mi?Sanki etraf sessiz olmazsa hissedemeyecekmiş gibi susarsın bir de.Bunu eskiden çok yapardım.’’Yaşadığını hisset!Sakin ol!’’derdim.Şimdi parmağımı bileğime götürmeye bile...