Her gün, ne kadar değerli olduğum gerçeğiyle biraz daha yakınlaşıyorum. Her gün biraz daha kendimi buluyorum. İyilikle güzellikle kendime kavuşuyorum. Her gün biraz daha...

  Ben de bir kadınım ve günümüzdekinin aksine kadının olumlu anlamda ön planda olması gerektiği kanaatindeyim. Ki bu konuda yalnız olduğumu da düşünmüyorum. Bahsettiğim sadece...

Sessizliğin sesi duyulmaz mı cidden?  Halbuki çoğu şeyi susarak da anlatmak, anlaşılmak ister insan. Her zaman bir yerlerde sakladığı, görünmemesi için üstünü örttüğü hislerini, acılarını...

Ne de ilginçtir... Dün bitti mesela, bugün bitecek, yarın da öyle ve bu böyle devam edecek. İleriye bakıp nasıl geçeceğini düşünmek ve aynı zamanda bügün...

Boş kafaların meydana getirdiği boş yaşantılar. Kimse daha ilerisindeki beni düşünmeden, gerideki senle yarışıyor. Neyin yarışı bu? Sözde soru cümlesi. Sormadım, cevap da beklemedim...