Korkmadan başlarız yaşamaya.Kaybetmeyi düşünmedenVe ürkmeden yıpranmaktan.Yaşar...Ve kazanırız korkmadıkça.Kazandıkça artar korkumuz.Bizi kölesi haline getirir kaybetme telaşımız.Ve korktukça gerilemeye başlarız.Korktukça köleleşiriz.Korktukça yok oluruz.En...

Gece yarıyı geçti, yıl sona yaklaştı.Ömür nereye geldiğinden bir haber.Çok yorgunum.Kan ter içinde kaldım amaSoğudu terim. Üşüdü tenim. Acıdı içim.Ve yüreğim...Genç atmıyor eskisi gibi.Çok yoruldu zirâ.Yaşamak...

Değişmekten korkan ve yıllar sonra geriye dönüp baktığında kendisini pas tutmuş bir demir parçası olarak görmenin verdiği utancı yaşamayı hiç  istemezdim. Bu utancı yaşamamak...

Unutursun... Yıllar geçer... Küçük bir kıvılcım çakar geçen onca yıl o kıvılcımı ateşe çevirir. Duyguların yangına döndürdüğü o ateş, geli ve yüreğinde kor olur. Çünkü anılar eskidikçe kaybolmaz. Çünkü acılar soğudukça...

Göz açıp kapama süresi kadar olan hayatı açgözlülükle sahiplenmiş bir durumda her şeyin hâkimiyetini üstlenmiş küstahlığı ile boy gösteriyordu yeryüzünde.Sevgiden, merhametten, adaletten uzak; hırsa,...

Neye dayanarak sürdürüyoruz hayatımızı?Nedir öfkemizi diri tutan, bizi sevdiklerimizden ayrı koyan, yıllarca küs sayan?Paramız mı hayatta kılıyor bizi?Nefretimiz mi diriltiyor öfkemizi?Peki ya sevdiklerimiz...Kinimizden daha...