Umarım bir yolunu bulabiliriz

Kendini satmak diye anlattığınızı o kadar iyi anlıyorum ki. Kendini sevdirmen, iyi bir çalışan olacağını kanıtlaman, ortama uyum sağlayabildiğini göstermen gerek. Ama bu durum çekingen insanlar için çok zor. Kendimizi girişken olmaya mı zorlamalıyız yoksa çekingen insanlar için de bir seçenek var mı bu düzende bilemiyorum herhalde yaşayıp göreceğiz

Yorumun için teşekkür ederim. Anlaşıldığını bilmek insana çok iyi hissettiriyor 🙂

“Delirmemek elde değil: pandemi süreci” diye bir yazı yazdım daha geçen hafta. O kadar haklısın ki. Ben de depresyonda olduğumu düşüyorum. Hayat o kadar sıradan ve o kadar 4 duvar arasına sıkışmış halde ki. Gelecek haftayı bile planlamak gelmiyor içimden. Yeni bir yıla girdik. Yeni yıl yeni hedefler diyeceğim diyemiyorum. Allah hepimize sabır versin ve inşallah bu süreç bir an önce bitsin. Benim başka önerim yok maalesef.
Ayrıca devlet halka kesinlikle ücretsiz psikolojik destek sağlamalı. Yoksa hepimiz üşütcez kafayı 🙂

İyi ol. Yaz. Yazmak en güzel tedavi bilene. Ben de buralardayım. Birine sesine duyurmak istersen duymaya çalışırım sesini

Bu başlık altından bakteri çıkmasını kesinlikle beklemezdim. Minnoş ve çalışkan bakterileri yani bizim mikrobiyotamızı bir gün gerçekten ve tam anlamıyla çözebilecek miyiz acaba? İkinci beynimize bir selam duruşuyla yorumumu sonlandırmak isterim 🙂

Aşık olmayı özlemek
yazarken insanların seni yanlış anlıyacağından korkumuşsun sanki ama ben çok net anladım. Bu aralar tam da hissettiğim bu çünkü. Benim için çok büyük olan bir sevme serüvenim yeni bitti. Unutmanın acısı değil de yaşarken hissettiğin o kelebekleri özzlemek gibi. Çok değişik. Umarım o hissi tamamen unutacak kadar kötü şeyler yaşanmaz bence sevmek çok güzel çünkü

Yazı yazmaya ilginiz varsa aslında tam zamanı. Karantina başlarında dizi filmlerle avuttuk kendimizi, onlarda tükendi. Şimdi daha verimli hobilere yönelme zamanı