1990 yılında, TV-Radyo Programcılığı ile eğlenceli ve hep istediğim bir dünyaya girerek, bugüne ulaştım. Televizyonun getirisi olarak, tiyatroya başladım. Özel bir tiyatroda, saygıdeğer hocam ile alaylı olarak yetiştim. Birçok oyundan sonra, tiyatroya ara verdim.

Yazmaya ‘günlük’ tutarak başladım ve çocukluğumdan bu yana devam ettim. Her daim amatör ruhla ve henüz olgunlaştığımı düşünüyor olmasam da Dijital Sanat’tan; “Yalnızlığın Muhallebi Kıvamı” adlı kitabımı çıkardım. Çok keyifli… Diğerleri de yolda…

Sevdiğim bu tüm işleri, sadece kendim için yapıyorum. Yani popüler deyimle ‘meşhur olma’ hayalim yok. Çünkü her ne iş yaparsak yapalım, kendimiz için ve sadece kendimizle yarışarak yaparsak manevi olarak da iç huzurunu yakalayabildiğimize inanıyorum. Ve tabii illaki profesyonel mantıkla, amatör ruhla, hobi tadında…

Yaptığınız işe, sevdiğiniz insanların manevi destekleri çok önemlidir. Bir de sevdiği işi yapabilen şanslı insanlardan iseniz, değmeyin keyfine.
Hayat, sevdiğin ve istediğin şeyleri yapabildiğin sürece güzel ve anlamlıdır diye düşünüyorum. Ve ben de tüm bu işleri yaparken kendimi dünyanın en güzel, en yetenekli, en güçlü kadını gibi hissediyorum. Çünkü aynı zamanda bana can-ı gönülden destek olan bir eşim var ve buradan ona tekrar tekrar teşekkür etmek istiyorum.

Hayatı hafife almamakla birlikte, çok da ciddiye almayan biriyim. Pollyanna’cılık değil ama her daim pozitif olmak ve düşünmek gerektiğine inanırım. Bu yüzden negatif enerji yayan, başkalarının acılarını ve üzüntülerini önemsemeyen ve vicdanı sızlamayan insanlardan uzak durmaya çalışıyorum. Tüm bu sebeplerden ötürü de, yazıyorum. Yazmak, en güzel terapi yolu. İşte bu yol; pek güzel bir yol. Tavsiye ederim.

Bakmak, incelemek, okumak isterseniz belki:

ツ

https://www.wattpad.com/user/iklimdora 

http://www.birazoku.com/yalnizligin-muhallebi-kivami-iklim-dora-digital- sanat-yayincilik

http://yazarkafe.boomads.com/Site/31402/iklimdora-blogspot-com 

https://www.kitapsozler.com/iklim-dora-roportaj/