Ne güzel diyordu oysaki Müslüm  Gürses :" Sevgisizliğine  bir kalp verdim" ve durmadan ekliyordu" Her şeyi al bana beni geri ver bir şansım olsun...

 Bir oksijen tüpünün içindeyim . nefes almam için yeteri kadar oksijene sahipken boğuluyor gibiyim .yüzümden soğuk ama rahatlatıcı bir ter damlası süzülüyor . hava...

Kaybolmalıydım, yok olmalı belkide.. Kaçmalıydım kendimden insanlardan en çokta senden. Gerçi senden her kaçışımda yine sende buldum kendimi . Sen acıtsan da canımı senin...

Kırık olan kalbimi onarmak benim için çok zor. Her zaman çok zordu. Gerçi her zaman da iyileşemedim ya. Kırık olan her parçayı sanki yokmuş...