Denk gelmek gibisi var mı aşka, umudun biter ama yine de vazgeçemezsin sevmelerden, bilirsin bir yerlerde oda seni bekliyor, oda seni diliyor belki tesadüflerden...

Çocuklar küsermiş, insanlar yara alırmış diye okumuştum günün birinde bir yerlerde. Yaralanınca anladım, ruhum kanayınca, kalbim içimde feryat figan ağlayınca. İçime akıttıklarım kadar dışarıya...

Aslında mutluyken ne de çabuk geçiyordu zaman, gözümüz saatte yine hava aydınlandı diye iç çekiyorduk bedenlerimiz karışmışken, şimdi niye bu zamana esir olmalar. Günler...

Gözlerinden akarcasına cümlelerim var benim boğazıma düğümlenen. Yaşadıklarım için yas tutarken, yaşamadıklarıma sevineyim mi bilemedim. Beynimle kalbim arasında, duygusal intiharımın tam da eşiğindeyim. Aşk...

Yıllar yıllar önceydi,siyah beyaz aşk filmlerinde   en büyük aşklara gözümüzü açalı.küçücük dünyamızda kocaman yüreklerimiz vardi.aklımizda hep aynı replik "Ask neydi ,aşk emekti"...zaman geçtikçe...