Kaç tane katille yan yana geçiyorum acaba şuan yolda. Korkuyor muyum acaba? Tedirginim sanırım bayağı bir. Haberlere baktığım her akşam içim ağrıyor. Evet doğru okudunuz. İçim acımıyor, içim artık çok ağrıyor. Herkesin alışmış gözlerle haberleri okumasından yoruldum. Attığım bir adımın bile kesinliği yok aslında. Sahi, bugün akşam haberlere çıkan, Twitter’dan TT olan kişi ya bensem. Ya sıra bendeyse. Ya daha yaşayamadan acımasızca öldürürlerse? Büyüyemeden daha toprak olursam? Anneme doya doya sarılamamışken, bana anne diyecek olanı dünyaya getirememişken, biricik kardeşimin büyüdüğünü görememişken, sevdiğime doyamamışken, dostlarımıda geride bırakmak zorunda bırakırlarsa, bunun hesabını nasıl verebilirler. Adalet denilen şeyin sadece duvarda yazılı olduğu bir döneme nasıl denk gelebildik sahi? İçimiz bu kadar pas mı tuttu, öldürülen onca bedene artık susabilecek kadar pas mı tuttunuz? Gördüğüm her katliamda mideme ağrılar girerken, ellerim titrerken siz nasıl bu denli susabildiniz? Kavrulmadı mı içinizdeki insan yanınız? Ya aileleri, onlara hesabı kim verebilecek? İçlerine düşen yangını kim söndürebilecek?
Susma
