Düşünüyorum da zaman ne kadar iyileştirici , ne kadar yorucu , ne kadar acıtıcıymış.Geçen sene şu zamanları o kadar iyi hatırlıyorum ki hayatımda ilk defa en yakınımı kaybettim, hayatımda ilk defa hiç olmadığı kadar bir acı , hiç olmadığı kadar bir korku sardı içimi . Ben hayatımda hiç böyle bir şeyin başma gelebileceğini düşünmezdim ta ki geçen sene bügüne kadar beni hayat çok büyük bir gerçekle tanıştırdı ölüm. Şimdi bile düşünüyorum, ya tekrar aniden biri çıkarsa hayatımdan ya benden bir parça daha koparılırsa … Şunu söylemeliyim ki daha iyileşmedim hala onu düşünüyorum o burda olsa nasıl olurdu , şu an yanımda olsa yine bana sarılsa , yanımda otursa benimle televizyon izlese sürekli söylense nasıl olurdu.Bazı şeyleri anlamama yardımcı olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim çıkardığım ders ama sevdiklerinize dikkat edin değildi anı yaşayındı babam hep ya özür dileme ya özür dilenecek şeyler yapma derdi ben bu sözün gerçekliğiyle yeni yüzleşebildim maalesef. Hayatımda keşke dememeye çalışıyorum biri gittiğinde keşke onu tanımasaydım demiyorum bana katıcağını kattı diyorum bu belki sana gereksiz bir olumlama gibi gelebilir açık konuşmak gerekirse bana bile bazen öyle geliyor ama hayat çok anlamsız, eğer ben anlamlandırmayı denemezsem. Ve yazımın aslına dönmek adına içimde bir yıldır konuşan kişilerin sana söylemek istediği şeyler var ölü kadın .
Sen benim hayatımda tanıdığım en temiz kalpli insandın sana biraz bile benzersem çok şanslı olurum . hayatımın bir köşesinde hep olursun umarım çünkü unutulamayacak kadar büyük bir yerin var benim zihnimde ve kalbimde .Hep okuyun derdin en iyisi olun derdin sana söz veriyorum olucağım en iyisi ve en başarılısı.Seninle her anım inanılmaz buna kavgalarımız ,kırgınlıklarımızda dahil.Eğer olurda bir gün anılarımızı unutmaya başlarsam ne olur cidden biliyorum ama sadece sana zamanında keşke daha çok söyleseydim dediğim tek bir cümle var o da “SENİ SEVİYORUM .”Bezen hala gidişini fark edemiyorum senin yokluğunu her düşündüğümde nasıl olabildi bu diyorum nasıl şu an benim yanımda değilde yerin beş metre altında diye düşünüyorum ama bu düşüncelerin pek bir faydası olmuyor acımı dindirmeme ama şunu rahatlıkla söyleyebilirim her gün senin bana , bize bıraktığın mirası görebiliyorum hem maddi hem manevi açıdan . Sayende ölüme sadece vücut ile ruhun ayrımı olarak görebiliyorum ve korkularımı aşmaya çalışıyorum. Sana sonsuz teşekkürler sunuyorum bana bazı şeyleri çözmemde fark etmeden bu kadar yardımcı olduğun için ve şunu bil ki seni sonsuzluğa kadar seveceğim bir gün tekrar görüşmek ümidi ile…