Nedir doymak?
Yaşamaya doymak, sevgiye doymak, acıya doymak, gülmeye ağlamaya doymak nedir?
Öfkelendiğinde tahammülsüzlükten dolayı ağlamaya başlamak nedir? Kahkahalarla gülerken bir anda donup kalmak nedir? Doymak mıdır yaşamaya, tüm hislere açlık mıdır?
Nedir ki yaşamak? Yalnızca nefes alıp vermek yılları tüketmek mi, yoksa anı anda tüketmek mi?
Düşünüp duruyorum aylardan beri. Sonu olmayan bir döngüye girmiş gibi hissediyorum. Onu yap bunu kazan, bunu yap şunu kazan. Kazanmak için yaşıyorum. Kazandıkça kendimden kaybediyorum.Hırslandıkça, kazanamadıklarım için öfkelendikçe kendimden kaybediyorum. Kalmadım artık. Kendi hislerime ekmek banıyorum hissedeyim son bir şeyler diye.
Ailemi, arkadaşlarımı özlemiyorum. Kendimle baş başa kalmak istiyorum. Kendimle kaldıkça kendi kendimi yiyorum.
Hevesim yok fakat telaşım çok.
Sürekli nasıl olacak, nasıl gidecek, neler yapacağım diye düşünürken uyuyakalıyorum. Yarım yamalak uyuyorum, uyanamıyorum.
İnsan nedir, neyle yaşar? Hissetmek midir insanı öldüren, hissizlik midir? Doğ, büyü, oku, öğren, mezun ol, işe gir, evlen, çocuk yap, borç al, borç öde. NEDEN? Kimse sormuyor mu gerçekten kendine ben nasıl yaşamak istiyorum diye.
Sanırım ben artık istemiyorum. Sürekli telaş halinde olmak, doyum noktasına ulaşmak, heyecanımı kaybetmek beni her şeyden uzaklaştırdı. Kendimle kalmak dahi istemiyorum.
Siz yapabiliyor musunuz bunları? Ağlayabilen var mı? Peki ya gözlerinin içindeki ışığı hala sönmemiş olan?
Ben söndüm. Benim yıldızım buraya kadar parladı. Gelişigüzel yaşamaya devam edeceğim. Önceden böyle değildim. Uymazdım. Boyun eğmezdim. Yaptığım her şey zevk verirdi bana. Yaşadığım her saniye değerliydi. Hevesliydim. Okulda derslerimi dinlerdim ama sisteme uymazdım. Ders çalışmak için bile kendi yöntemlerim vardı. Şimdi ezbere sistemin kölesi oldum.
Uyudum, uyanamıyorum.