Hayat çok farklı hızlı geçiyor, ama bir gün çok zor geçiyor. Bir de bakıyorsun yıllar geçmiş. Geçen zamanda neler yaptık, inan ki bilmiyorum. Ama güzel, dolu dolu geçirmediğimizi biliyorum. Ömrümüzde ne kadar zaman kaldı ki, bu kadar boş zaman geçirmeye vaktimiz var. Elinden gelmiyor, yapamıyorsun, imkan yok değil mi. Evet hepimizin tam da bahanesi bu. Kimi insanlar var, çok dolu güzel eğlendikleri, yoruldukları zamanları var. Onlar zamanı çok güzel değerlendiriyorlar. Çok güzel zaman geçiriyorlar. Onların arkadaşları var, oynadıkları, gezdikleri, tozdukları insanlar var. Belki de zengindirler. Arabaları falan vardır. Bizim neyimiz var, ne araba, ne para, ne oynayacak, gezecek, tozacak arkadaş. Biz onlar gibi olamayız değil mi. Elimizde telefon, önümüzde bilgisayar. Ne hobi, ne okuma, ne uğraş, ne birşeylere merak sarmak. Biz tembeliz, onlar bize göre değil değil mi. Ne online kurs, bir şeyler başarmak, çabalamak için de uğraşmıyoruz. Kaç kitap okuduk ne zaman dışarı çıkıp gezdik, ne zaman dışarda yemek yedik. Tek başına sıkıcı olur değil mi. Hayır kendi kendine bunları yapmak en iyisi olur. Ne zaman balkona veya cama çıkıp kulaklığı takıp uzakları izledik. Bunu hep mi yapıyorsun. O zaman farklılaştıralım nasıl istersen. Yapmadığımız şeyleri bulup onları deneyelim. Onları yapmak için uğraşalım, sevdiklerimizi, en önemlisi kendimizle sevgi bağı, iletişim kuralım. Zaman çok kısa, Lütfen zaman çok kısa. Çık şu günlük maraton halinden. Zengin değilsin, araban yok diye, paran yok diye, arkadaşın yok diye evde tıkılı kalacak değilsin. Eğer çabalarsan, istersen olur. Ne olursun çık ve dünyayı gör. Dene başardığını göreceksin. Pes etme.
İlginizi Çekebilir
