KEŞKE ÇOCUK OLSAM
Kim bilir kaç kere içimizden geçti bu söz
Peki neden bunu söylüyoruz?
Hangi anlarda hiç düşündünüz mü?
Şimdi size desem ki çocukluğumuza geri dönüyoruz…
Kaç yaşında olmak isterdiniz?
Ya da neler yapmak isterdiniz?
Bunu düşündüğünüzde neler hissettiniz?
Belki gözleriniz doldu,belki çok sevindiniz
Size o çocuğun her daim içimizde olduğunu söylesem
O hani keşke çocuk olsam dediğimiz zamanlar var ya işte o çocuk bize göz kırpıyor bizim onu duymamızı bekliyor.
Peki neden çocuk olamıyoruz ?
Çocuk olmak ne demek bizim gözümüzde?
Her şeye ilk günkü gibi heyecanla bakmak mı bizi geri tutan?
Yoksa yüksek sesle kahkahalar atmak mı?
Hayata koşulsuz sevgiyle bakmak mı?
Hayatı fazla ciddiye almıyor muyuz sizce de?
Bu Dünya’ya geliş amacımız sadece çalışma odaklı olabilir mi gerçekten?
Yoksa hayatı kaçırıyor muyuz bizden fazla anlam yüklediğimiz biz olamadığımız tüm anlarda…
Hayatın amacı sadece mutlu olmak olamaz mı?
Nedir bu acelemiz nedir bu büyük mücadelemiz?
Nedir bu kendimizle kavgamız?
İlk mutlu olduğumuz anı hatırlasak
Bir düşünsek
Çocukluğumuzu hatırlasak
İlk belki annemizin bize kocaman gülümsemesiyle
Belki ilk gökkuşağını gördüğümüz an
Belki ilk denizle tanışmamızda
Belki de ilk aşık olduğumuzda
Ne kadar mutluyduk öyle değil miydi?
Ne zamandan beri mutluluğu kapalı kutulara hapseder olduk?
Ne zamandan beri bu küçük anları kaçırır olduk…
