Bir süredir içinde bulunduğum korkunç yalnızlığı keşfetmenin, anlamanın getirdiği bu berbat işkenceye katlanıyorum ve bunu hiçbir şeyin kıramayacağını biliyorum, hiçbir şeyin, anlıyor musun? Neye kalkışırsak kalkışalım, ne yaparsak yapalım, kalplerimizdeki ıstırap, dudakarımızdaki yakarış ve kollarımızda kucakladığımız ne olursa olsun, daima yalnız kalacağız.
Horla ve Karanlık Öyküler,Guy de Maupassant
Sizce de böyle değil mi? İnsan çevresi kalabalık olmasına rağmen kendi içinde yalnız olamaz mı? Bence kesinlikle olabilir.Başkalarının sizi yalnızlığa itmesini beklemek yerine kendi içinizde ki yalnızlıkla baş başa kalmak kulağa daha mantıklı geliyor.O yüzden çevrenizi istediğiniz kadar geniş tutun işin sonunda kendinizle baş başa kalacaksınız.Unutmayın sizi en iyi yine kendiniz anlar.
