Düşünüyorum o halde varım

 Ne balığın yere akvaryum ne kuşun yeri kafes herkesin bir vatanı var benim vatanım yerim sendin sen olmalıydın ben senin hikayende  kendime bir yer aradım madem tek bir hayat yaşıyor dünyaya bir kez geliyorum o zaman hikayeyi de ben yazıyorum bir bahçe kenarında tutmuştun ellerimi ki ben buna bile hazır değildim gözlerin gözlerimdeydi ömrümü vereceğim adam sen misin der gibi baktım sana sanki benim için yaratılmışsın  o sessizliğin içinde gözlerimize bakıp birbirimize sarılıp ne düşündüğü seck gökyüzüne not olarak uçtu ley biz bir mucizeye inanıp sonsuz olmak istedik  ama olamadık  En lezzetli yemekleri ye  rahat yatakta güzel bir biçimde en güzel evlerde  uyu en zengin biçimde yaşa dedi Lokman hazretleri oğluna oğlu da dedi ki ben nereden bulayım her gün en lezzetli yemekleri çok acıkırsam her yemek lezzetli kiolur e o kadar rahat yatağı nereden bulayım dedi yorulur da hak edersen o yatakta çok rahat olur dedi peki o kadar zengin bir biçimde yaşamayı nereden bulayım dedi kimsenin malında gözün olmazsa en zengin sen olursun dedi Lokman hazretleri asıl zenginlik budur hayatta en pahalı şey nedir biliyor musunuz tecrübedir çünkü kazanmak için kaybetmek gerekir dün kalbini kırdığın kişinin bugün öldüğünü duysaydın ama ben haklıydım tesellisi avutur mu seni kırma o kalbi haklı olsan bile kırma zira bir ah cihan’ı altüst eder insanlar ne zaman akıllanır mış biliyor musunuz kalbinde taşıdığı insanın sizi cebinde taşıdığıni  öğrendiğiniz zaman insan her şeyi kazanabilir göç para şan şöhret ama kaybettiklerini bir daha kazanamaz