Dizi ve film izlemeyi ne kadar seviyorsam o kadar nefret ediyorum. Çünkü kahretsin hayatları çok güzel. Şu çöp kutusuna vuran adam gibi ‘’LANET OLSUN BU DÜNYA LANET OLSUN.‘’ demek istiyorum. Saçma sapan ders, iş, hayat, sevgililik, ne zaman evlenicen diyen akrabalar, arkadaş -arkadaşmış gibi davranan- salak insanlarla dolu ve ben bu insanların tam ortasındayken diziler neden harika. Neden harika olmak zorunda. Şu 1,5-2 saatlik filmler neden bende yok. Biliyor musunuz bazen sadece o filmlerde arkada duran her filmde olan o ağaç olmak istiyorum. Durup orada öylece 2 dakikalık bakışma sahnelerini izlemek istiyorum. Bunu cidden düşünmedim değil. Yani bir şimdi şu koltukta sabahtan akşama kadar yatmak mı yoksa o ağaç olmak mı? Tabi ki ağaç olmak. Mutlu bir hayata tanık olurum en azından. Komşumuzun kavgasına tanık olmaktansa. Bu daha iyidir herhalde. Şuan bu yazıyı yazarken aklıma en sevdiğim dizi geliyor ve kahretsin çok mutlular diyorum. Sonra dizi izliyom. Yine düşünüyom yine yine yine…Sonsuz döngüye hoş geldiniz. Evet ben Bir Düşünce Bir Yazı yine düşünüyorum yine yazıyorum. Benden bu kadar. Ben gidiyorum koltukta yatarak ağlıycam ve o ağaç olduğumu düşüncem. Görüşürüz. Heh annemde Yasak Elma izlemeye çağırıyor gidiyim bari 😊
DİZİLERDE NEDEN ÇOK MUTLULAR?
