Depresyonu atlatmak o kadar kolay görünse de hayatta atlattığımız en ağrılı süreçtir . Ben de hala depresyondayım aslın da şöyle yazayım depresyon süreçimd de en çok ihtiyaç duyduğum seyleri anlatayım .
Ben altı kardeşim bu altı kardeşin ortancasıyım ortanca diyince hemen hayal etmişsinizdir . Küçüklüğümden beri yaşadığım sorun akran zorbalığı , kimse tarafından dinlenmemek ve yaşın ilerledikçe birilerine sessini duyurmak istediğin de kimse seninle iletişime girmemesi ve ya bir ilişki içerisine girdiğin de karşıdaki nsana kendinizi nasıl ifade edebileceğinizi bilememe . Aslın da çok şey istemiyorum öbür kardeşerim birbirleriyle iletişim halindeyken benimle hiç bir şekil de iletişim içerisin de olmadılar
Peki şuan nasıl bir durumdayım 23 yaşına girmek üzereyim ve bu satırları yazarken ağlıyorum kardeşlerimle iletişime geçmek , benimle sohbet etmelerini bana sarılıp bu durum geçiçek demelerine o kadar çok ihtiycım var belki bunu yapsalar bi nebzede olsa kalbimi ferahlatır . Şu süreçte en çok desteğe ve merhamete ihtiyaçımız vardır annemizin saçımızı okşamasına . bağıa bağıra ağlamaya deli gibi müziğe , saatlerce yürümeye , temiz bir hava almaya bazen olduğumuz konumdan kurtulmaya .
Uzaklaşamaya , saatlerce denizi izlemeye belki en çok kendimizi sevmeye ihtiyaç duyuyoruz . benim depresyonum şöyle sürüyor geçmişte yaptığım hatalarım sürekli aklıma geliyor , bu durumlarda kendimi affedememe , sevdiğim işi bile yapmak istememe , bütün gün yatma , etrafım dağınık olsa bile dağınıklılığı toplayamama , sosyalleşememeye , kendi kişisel bakımımı aksatmaya . üretici olup üretmekten korkmaya , iletişim sıkıntısı çekmeye . hayatta beni ataktan tutacak şeyleri yapmaya üşeniyorum içime içime ağlayıp çığlıklarımı bastırmaya çalışıyorum .Benşm depresyon süreçim bu şekil de ilerliyor .
Peki sizin depresyon süreçiniz nasıl ilerliyor ve bu durumu atlatmak için neler yapıyorsunuz .
