Yıkılp giden iradem fazlasıyla gözler önünde değil mi Charlie? Sahip olduğum bu kırılgan istenç uzun süredir içimi kemiren bir farkındalık. Biliyorum, bilmeme rağmen karşı çıkamıyorum.
Bazı nedenlerden duruverdim. Sonra unuttum. Belki de unutmak istediğim içindir. Belki de heveslerimi sönmeden önce aktardığım emeklere yazık etmek istemediğim içindir. Öyle ya da böyle, yine istemediğim bir noktadayım. Her konuda olduğu gibi bu konuda da.
Üstesinden gelebileceğimden daha fazla sorumluluk yüklendim. Bunun farkındaydım ve bu sefer yapabilirim dedim. Ama olmadı işte. Bu gerekli gereksiz rutuinler beni kaosa sürükledi ve olmam gereken noktadan çok daha aşağıları çekti. Bu nasıl bir his bilir misin?
Keşke burada olsan da bana destek olsan. Şimdi de destek oluyorsun tabii ama birinin yanında olması ve GERÇEKTEN yanında olması.
Charlie canımı çok sıkıyorlar.
